“Laatst las ik jouw nieuwsbrief en je vertelde dat medewerkers volwassen zijn en dat we ze ook zo moeten behandelen. Dat het zal ons verbazen wat het oplevert als we iedereen als volwassene gaan behandelen. Ze hebben kinderen, een hypotheek, zijn mantelzorger. Zal allemaal zo zijn maar weet je wat ik ook fijn zou vinden? Dat ze zich ook eens als een volwassene op hun werk zouden gedragen. Als ik ze er op aan spreek dan geven ze niet thuis.”
Oei.
Ze was er klaar mee.
Ze had genoeg van medewerkers in haar team die altijd de klaagzang aan hadden staan.
Ze had genoeg van medewerkers die zich hulpeloos opstelden op het moment dat iets anders liep dan verwacht.
Ze had genoeg van medewerkers die zich volledig konden verliezen in een fittie met een collega of gedoe in het team.
Ze had genoeg van medewerkers die zich voor ieder wissewasje ziek melden.
Dat kan ik me voorstellen. Het vervelende is alleen wel: net als je kinderen je spiegel zijn, zijn je medewerkers dat ook. Zij laten je ondubbelzinnig zien hoe effectief jouw leiderschap is. Als jij je ergert aan klaagzangen, fitties of hulpeloos gedrag dan zul je eerst bij jezelf te rade moeten gaan.
Wat heb jij zelf te veranderen?
Als je medewerkers volstopt met regels en voorschriften hoe ze hun werk moeten doen, moet je niet verbaasd zijn dat ze op een gegeven moment ophouden met zelf nadenken.
Als je als manager je allerbeste best doet om medewerkers het gevoel te geven dat ze onderdeel zijn van one big happy family waar je je thuis mag voelen en waar je altijd mag aankloppen voor steun dan krijg je de cultuur die daarbij hoort cadeau.
Je kent vast wel die kleffe bordjes met daarop teksten als: ‘in dit gezin hebben we plezier, doen we ons best, lachen en dansen we’ en zo nog een tijdje door. Familie ben je voor altijd. Dus tolereren we soms meer dan we zouden willen. Want ach, het is toch je broer/zus/vul zelf maar in.
Stuur je op een familiegevoel in je team dan moet je niet verbaasd zijn als er om medewerkers die niet optimaal functioneren heen wordt gewerkt. Hij of zij Is immers familie?
Snap je wat ik bedoel?
Dat medewerkers volwassen zijn en dat we ze ook zo moeten behandelen, bedoel ik vanuit een wederkerig perspectief.
Werkgevers moeten hun medewerkers behandelen als volwassenen, medewerkers moeten zich gedragen als volwassenen.
Is er toch gedoe, dan kan het nooit kwaad om eerst in de spiegel te kijken, voordat we naar een ander wijzen.
Hartelijke groet,
Gerry
Je wéét: medewerkers zijn de sleutel tot succesvolle zorgorganisaties. Maar hoe word je een aantrekkelijk werkgever. Hoe laat je ze blijven, groeien en bloeien?
In mijn ogen is het verleggen van de aandacht van resultaat en klant naar de medewerker een belangrijke stap. Dat kan door je te verdiepen in de reis die de medewerkers door jouw organisatie maken. En daar kan ik je bij helpen.
We leggen alle stappen van de medewerkersreis onder de microscoop. Met welke processen en ervaringen krijgen je werknemers dagelijks te maken? Wat kun je doen om hun beleving te verbeteren? Welke boodschappen moet je brengen op welk moment?
Zo zorg je ervoor dat medewerkers zich vanaf de eerste tot de laatste werkdag gewaardeerd voelen. En zich de cultuur van je organisatie eigen maken. Ze blijven langer en gemotiveerder aan de slag. Trekken als ambassadeurs nieuwe talenten aan. Het resultaat? Aantrekkelijk werkgeverschap waarmee je het verschil maakt.