“Zoek jezelf broeder, vind jezelf, wees en blijf alleen jezelf.

Zoek jezelf zuster, vind jezelf, wees en blijf alleen jezelf…”

Ken je dit liedje van het Simplisties Verbond nog?

Jezelf zijn dus.

Maar hoe goed ken jij jezelf eigenlijk? Vaak denken we onszelf best goed te kennen. Maar eigenlijk zie je vaak maar een deel van jezelf. Weet jij wat die ander echt enorm waardeert in jou? Of waar hij of zij zich helemaal wild aan ergert bij jou?
Zelfkennis is belangrijk om te kunnen groeien. Weten wie jij bent, wat je kunt, wat je wilt. En ook: wat je niet wilt en kunt.

Het is soms best prettig als iemand anders je helpt bij het krijgen van meer zelfinzicht.

Als dat op het werk gebeurd, dan noemen we zoiets feedback geven. Waardoor we het opeens allemaal heel ingewikkeld vinden. Dat feedback geven.

Complete teams gaan naar trainingen of workshops feedback geven.

Om vervolgens terug op de werkvloer weer dapper collectief de mond te houden. Want ja, we willen het allemaal graag leuk hebben met elkaar. Aardig gevonden worden.

Ook in de zorg wordt er regelmatig enorm geworsteld als het gaat om feedback geven. Terwijl teams al tijdenlang (achter iemand zijn rug om, dat wel) te hoop lopen tegen het gedrag van die ene collega. Omdat hij bijvoorbeeld altijd loopt te zaniken en altijd dwars ligt.

Maar ja, niemand durft als eerste het verstikkende patroon te doorbreken. En als het dan toch gebeurt, gaat het vaak zo onbenullig dat er ruzie is in de tent.

Zie je wel, dat krijg je er van als je feedback geeft. Gedoe. De volgende keer houd ik mijn mond wel.

De angst regeert en blijft regeren. Maar waar is iedereen nu zo bang voor?

Bang voor de gevolgen. Want misschien wordt die ander wel boos. Of is het een spiegel voor jezelf?

Kennelijk is de mening van die ander dusdanig van belang dat jij er niet boven kunt staan. Je voelt een mate van afhankelijkheid.

En zo houden veel collega’s een soort Facebook-façade in stand: als ik jou like dan like jij mij. Ook al vind ik die nieuwe profielfoto van jou spuuglelijk.

Kunnen we gelukkig weer over tot de orde van dag.

Maar meestal voel je donders goed wat de intenties zijn van die ander. Of het oprecht is of gaat om ongenuanceerd afbranden.

Mijn eigen ervaring bijvoorbeeld. Het was na een lange dag training en ik zat tijdens het diner naast de externe coach die ons team die dag door de door het programma heen wist te loodsen. Genadeloos maar vol compassie wist ze mij in korte tijd te fileren. Ze legde de vinger precies op de zere plek. Ik weet nu nog hoe ik me voelde. Wat het met me deed. Sjonge, wat heeft zij me in korte tijd ongelooflijk veel geleerd en wat heeft ze mij het cadeau gegeven om te kunnen groeien.

Feedback geven en krijgen is dan ook buitengewoon waardevol. Jouw blinde vlekken krijgen beeld en geluid. En het getuigt van moed om te vertellen wat je echt vindt. Ga er respectvol mee om en laat de kans om feedback te geven of te ontvangen niet voorbij gaan.

Vraag daarom eens aan die ander: wat vind je eigenlijk van mij? Wat stoort je aan mij? Wat vind je echt goed aan mij?

Je zult verrast worden.

________________________________________________