Op je 22e verhuis je naar New York.

Je doet je voor als een rijke Duitse erfgename. Er ligt 60 miljoen op je te wachten in een trustfonds die straks, als je 25 jaar bent, vrijkomt.

Tot die tijd vindt papa dat je zelf je boontjes moet leren doppen.

Tenminste, dat vertel je aan de New Yorkse jetset op de momenten dat de creditcard even weigert.

Ondertussen logeer je in de chicste hotels, eet je in toprestaurants en vlieg je rond in een privévliegtuig.

Je vertelt iedereen met veel geld dat je grootse ondernemersplannen hebt. Je gaat een exclusief kunstcentrum beginnen in een monumentaal pand. Het enige wat daarvoor nog nodig hebt, is geld van investeerder en banken.

Terwijl je eigenlijk uit een Russisch arbeidersgezin komt dat in Duitsland woonde en beschikt over een lege bankrekening, weet jij je maar liefst 5 jaar lang te handhaven als één van de New Yorkse jetset.

Totdat je uiteindelijk toch door de mand valt. Want net te vaak deed die creditcard het niet en moest de ander de rekening betalen.

Het is het waargebeurde verhaal van Anna Delvey of eigenlijk Sorokin wat is verfilmd in de Netflix-serie Inventing Anna.

Het is fascinerend om te zien hoe deze jonge vrouw zich beweegt door de upperclass en hoe ze dingen gedaan krijgt.

En zeg zelf, het functioneerde een tijdlang best aardig voor Anna.

Je moet het wel willen natuurlijk, iedereen continu een opgepoetste versie van jezelf laten zien. Mensen om je heen bedonderen en bedriegen. Nooit rust hebben omdat de dreiging van ontdekt worden altijd in de lucht hangt.

Voor organisaties geldt in feite hetzelfde.

Je kunt jezelf als een echte Anna Delvey in de etalage zetten. Op social media vertellen hoe geweldig jij bent en wat voor fantastisch leven jij leidt.

Maar er komt een moment dat mensen door die luchtballon heen prikken. Dat medewerkers gaan zeggen: er klopt niks van die zelfverheerlijking want dit zijn mijn ervaringen. In het echt is het hier heel anders.

En opeens ligt je reputatie op straat.

Eigen medewerkers vertellen graag.
Sollicitanten vertellen graag.
Oud-medewerkers vertellen graag.
ZZP’ers die je voor een opdracht had ingehuurd, vertellen graag.

En al lang niet meer alleen op die verjaardag want die hebben we al 2 jaar niet meer kunnen vieren.

Dus delen mensen op social media hun persoonlijke ervaringen en verhalen. Of je nou wil of niet.

Juist daarom is het zo belangrijk om werk te maken van de employee experience. Zorg voor een medewerkersbeleving die in het hart raakt.

Wil je weten hoe? Stuur mij dan een mail.