Ik zit aan de keukentafel, Bruno aan mijn voeten.

Onze twee jongste katten liggen zoals altijd onafscheidelijk innig verstrengeld te slapen in een keukenstoel. Het lijken zusjes maar dat zijn ze niet.

Ze komen uit een verschillend nest van twee verschillende boerderijen. Maakt ze niks uit, ze hebben het goed samen.

Ik denk na over het jaar tot nu toe.

Een bijzonder, onvergetelijk en raar jaar.

In januari was ik samen met mijn man nog op reis door Bali. De energie was op na een jaar keihard werken, ik was toe aan rust.

Vanaf februari tot oktober had ik een interim opdracht voor 2 à 3 dagen per week.

Sinds maart werk ik vooral vanuit huis.

Alle tijd om te werken aan stappen voorwaarts in mijn groei.

Soms maak ik kleine stappen, soms grote stappen. Het maakt niet uit. Ik geniet van de rust en ruimte die ik ervaar.

We zijn als gezin bevoorrecht. Wonen vrijstaand met alle ruimte om ons heen. Kunnen als we willen altijd naar buiten.

De tuin in. De natuur in.

Net als die twee katten hebben we het goed met elkaar.

Ik neem een slok water en voel me dankbaar.

Sinds ongeveer een maand ondersteun ik op interim basis een zorgorganisatie. Een opdracht voor een korte periode want de werving voor een vaste manager is in volle gang.

Het betekent dat ik voor het eerst sinds jaren weer operationeel het aanspreekpunt ben voor een grote groep medewerkers.

Het is leerzaam en louterend om te ervaren wat de vragen en uitdagingen zijn op de werkvloer.

Ook mag ik een zorgorganisatie ondersteunen bij het opzetten van een servicepunt voor interne en externe klanten. Een mooie opdracht.

In tussentijd werk ik samen met anderen aan een project waar je in het nieuwe jaar meer over gaat horen.

Ik ontwikkel een online training over employee experience & design.

En ondanks al die bezigheden en de turbulente tijd waarin we leven ervaar ik rust.
Er hoeft verder niet zoveel, er kan niet zoveel.

Met elke nieuwe dag ben ik gezegend met de kans om op te staan en te groeien. Ik bouw aan een stevige basis voor het werk dat ik de komende jaren wil doen.

Mijn verlangen om te blijven leren en groeien is onverminderd groot.

En jij?

Hoe ervaar jij dit jaar?

Hou vol & heb lief,
Gerry