Dat leiding geven een vak is, komt vaak naar voren tijdens mijn coachgesprekken met klanten. Het bleek afgelopen maandag ook weer tijdens de ManagersMastermind.Wanneer durf je er op te vertrouwen dat je team jouw koers vaart? Of je delegeert iets en krijgt vervolgens een halfbakken product opgeleverd. Wat doe je dan? Zelf oplossen? Nagelbijten? Uit je slot schieten?

Wat ik met vallen en opstaan inmiddels heb geleerd, is dat je niet IN je team moet gaan werken maar werk altijd AAN je team. 

Anders sta je veel te vaak gewoon simpelweg in de weg. Je loopt je team voor de voeten. Want jij weet allang waar jij naar toe wilt, jij hebt dat plaatje wel helder. Maar dat beeld heeft je team niet zo scherp voor ogen. Dus ben jij te snel, te ongeduldig of te onduidelijk.

Dat geeft alles behalve teamspirit. En je team groeit er al helemaal niet van. Ga maar na:

• Jouw team krijgt niet eens de kans om eigenaarschap te pakken
• Hoe kan je als teamlid nou iets leren als je leidinggevende steeds betweterig en bijdehand er doorheen banjert?
• Als leidinggevende span jij jezelf voor het karretje om iets te doen wat niet jouw taak is
• Ieder wordt bloedsacherijnig van jouw bemoeizucht

En voordat je het weet, denkt iedereen: doe het vooral zelf als je het toch zo goed weet.

Ben je nog verder van huis.

Een oefening die ik eens met een team heb gedaan, ging als volgt.

We stonden met z’n allen in een ruimte. In de eerste opstelling stond ik als leidinggevende voor het team. Mijn gezicht was gericht op het team.

Opeens werd het enorm visueel dat mijn teamleden alleen maar achteruit konden als ze wilden bewegen. Ik stond er voor of beter gezegd; ik stond knap in de weg.

In de volgende opstelling team werd ik achter mijn team geplaatst. En het team kreeg een duidelijke opdracht en doel mee. Het team voelde ruimte en kwam in beweging.

Verbeeld het jezelf maar eens. Doe je ogen dicht en stel je voor dat jij achter jouw team staat. Hoe voelt dat? Is dat een vanzelfsprekende plek voor jou? Of voelt het onwennig? Wat ben je daar aan het doen? Wat zegt je non-verbale communicatie?

Wat jij in dat geval doet als leidinggevende, is een duidelijke opdracht geven. En dan bedoel ik ook echt duidelijk. Want daar gaat het vaak de mist in. Jij roept een paar kreten, zegt : “en dan weten jullie nu wel wat je moet doen hè?” en stuurt je team het bos in. Wees dan niet verbaast als ze iets opleveren wat in de verste verte niet lijkt op wat jij in gedachten had. Dus faciliteer je team de juiste kant op.

Het gaat niet om jou, het gaat om je team en om het resultaat wat moet worden behaald. De vraag die jij vervolgens kunt stellen: wat hebben jullie nodig om verder te komen? Maar doe dat niet te vaak en zeker niet meteen. Laat het team ook zelf ontdekken. Tja, en dan gaat het niet altijd zoals jij dat voor ogen hebt. Of erger misschien, het loopt vast. Gun het team de lessen die ze daarmee leren. De oplossingen die zij bedenken.

En heb vertrouwen.