Ik spreek haar in een restaurant. We hebben elkaar lange tijd niet meer gezien of gesproken. Toch is het alsof we gisteren nog bij elkaar op de koffie waren, het gesprek wordt moeiteloos hervat.

Destijds werkten we allebei als manager bij een zorgorganisatie en kwamen we elkaar zo nu en dan tegen bij netwerkbijeenkomsten. Ze praat me bij over de afgelopen jaren op haar werk. “Ik heb me zo vaak Bridget Jones in Managersland gevoeld”,  zegt ze. “Ik ben nooit naar een managersschool geweest of zoiets. Ik ben gewoon goed in mijn vak dus mocht ik op een gegeven moment gaan leidinggeven. Voor mijn gevoel deed ik in het begin maar wat, blunderde ik er soms vrolijk en dan weer depressief All By Myself zingend op los.”

Jarenlang werkte ze in verschillende managementfuncties bij zorgorganisaties. Nu werkt ze in een leidinggevende functie in het sociaal domein waar ze met veel verschillende gemeenten te maken heeft. “Echt”, vertelt ze, “hoeveel Daniel Cleavers ik inmiddels voorbij heb zien paraderen. Niet te geloven. Ik wilde graag leren hoe ik moest leidinggeven dus probeerde ik de kunst bij mijn baas af te kijken. Daar heb ik veel van geleerd. Hoe het wel moet maar ook heel vaak hoe het niet moet”.

Toen ze voor het eerst leiding mocht geven aan een team, bleek haar eigen leidinggevende een Joris goedzak te zijn. Hij was echt aardig, dat was het probleem niet. Het lastige was vooral dat hij geen besluiten nam of richting gaf. Voortdurend speelde hij de sympathiekaart, maar als voorbeeld had ze er niks aan. Precies zoals Bridget Jones en Daniel Cleaver zegt ze. Je weet dat je niet met hem moet daten, maar ja – hoe vertel je dat aan iemand die vaak net op de juiste of meest kwetsbare momenten wel aardig doet?

Haar volgende leidinggevende was een vrouw. Dat was de eerste en tot op heden de laatste keer dat ze zichzelf op een gegeven moment van haar eigen baas had ontslagen. Op een dag was ze uit een vergadering gelopen omdat ze helemaal genoeg had van de roddel, achterklap en krabbenmand waarin ze verzeild was geraakt. ” Weer een illusie armer’, zo zegt ze. “Het was haar feestje en niet de mijne. Ik voelde me te vaak alsof ik net zoals Bridget verkleed als een soort playboy-bunny mijn kunstjes moest vertonen”.

Vol humor vertelt ze over haar volgende baas die een wandelende ramp bleek te zijn, nooit te beroerd om haar de schuld van wat dan ook in de schoenen te schuiven. Hij vertoonde volledig onvoorspelbaar gedrag, vloog tijdens vergaderingen regelmatig woedend uit de bocht  en voerde een doorwrochte verdeel- en heerspolitiek. “Heel kort heb ik gedacht dat het aan mij lag, want wéér een baas die niet deugde? Dat moest wel mijn eigen schuld zijn toch? Maar hij deed zo raar dat ik toch maar binnen zes maanden ben vertrokken, nadat ik hem eerst hartgrondig de waarheid had gezegd”.

Inmiddels heeft ze het al een aantal jaren prima naar haar zin bij haar huidige werkgever. Ze heeft Daniel Cleaver verruilt voor de vrouwelijke variant van Mark Darcy zo vertelt ze. Van deze leidinggevende heeft ze geleerd om zichzelf regelmatig de vraag te stellen: hoe is het om voor mij te werken? Haar huidige leidinggevende weet waar ze zelf goed in is en ze kent de talenten van haar teamleden. Eindelijk een baas met een duidelijke koers die weet wat ze wil.

“Maar”, zegt ze, “het belangrijkste is dat ik weet dat ze vierkant achter, voor en naast me staat. Net zoals Mark Darcy altijd weer naast Bridget staat”.

Stuntelen we allemaal niet af en toe tijdens ons werk en herken jij dit Bridget Jonesgevoel? Misschien is dan de ManagersMastermind interessant voor jou. Een programma van 6 maanden, gericht op managers en teamcoaches in de care, cure & community, waarin je leert wat jouw talent en ontwikkelpotentieel is. 

Veel leidinggevenden zijn vanuit de inhoud doorgegroeid naar een leidinggevende functie. En dat is niet altijd eenvoudig. Je doet je best en je werkt keihard maar soms is het moeilijk om te vertrouwen op je leiderschapskwaliteiten. 

Hoe fijn is het dan om een coach te hebben die naar je luistert. Die je een spiegel voorhoudt. Die je nieuwe vaardigheden leert. En die je aanmoedigt op momenten dat jij dit nodig hebt. 

Daardoor kun je als leidinggevende of teamcoach veel meer ontspannen en met meer zelfvertrouwen leidinggeven. Doordat je krachtige keuzes kunt maken krijg je veel meer impact en bereik je meer. Je leert de talenten van je medewerkers herkennen en je weet hoe je die zo goed mogelijk kunt inzetten. Zo weet jij je verzekerd van een team waarin iedereen de juiste dingen doet. 

In mei start een nieuwe ronde van de ManagersMastermind. Hier lees je er alles over.