Maar liefst 590 reacties kwamen er op een artikel bij Nu.nl met de kop ‘Hoe lossen we het personeelstekort in de zorg op?
Fascinerend en leerzaam om de reacties te lezen. Ik pik er een aantal uit.
‘Na 25 jaar werken in de zorg ben ik gestopt vanwege de hoge werkdruk en de onregelmatige werktijden. Met mijn jarenlange ervaring ben ik op vele locaties inzetbaar. Aan mijn wens/ eis om alleen dagdiensten te draaien wordt echter geen gehoor gegeven want men blijft vasthouden aan het principe dat je 24/7 voor alle diensten inzetbaar moet zijn. Dus tja… dan houdt het voor mij op.’
‘Ik wilde omscholen naar de zorg maar ben na een half jaar gillend weggerend. Niet vanwege het werk zelf maar wel omdat het niet haalbaar is om 24 (!)uur naast je hbo-studie en gezin in gebroken diensten te werken. Het was meer regel dan uitzondering om 6 dagen per week te werken (naast 1 dag opleiding). Begeleiding was er praktisch niet en er werd verwacht dat je 7 dagen per week bereikbaar was en je telefoon in de gaten hield om calamiteiten op te vangen. Ik leverde dus 1000 euro per maand in en betaalde ook nog eens een dubbele pensioenpremie om de helft minder pensioen op te bouwen en moest gebruik maken van mijn eigen auto om ipv 28 uur per week, 7 dagen per week beschikbaar te zijn. En iedereen vindt het maar normaal! Nou ik laat geen misbruik van me maken! En veel klasgenoten met mij niet. Ik had overigens heel graag aan het bed gewerkt in een ziekenhuis maar een opleidingsplek in het ziekenhuis was totaal onmogelijk, die willen geen zij-instromers.’
‘Ik ben bijna 60. Ik werk vanaf 1982 in de zorg en vanaf 1988 in de verloskunde. Ik zeg niet dat ‘vroeger alles beter was’ dat is niet zo. Maar als je in mijn jonge jaren aan dit werk begon, ging je meteen de praktijk in (de in-service opleiding, een opleiding waar door de huidige generatie minachtend naar wordt gekeken). Je wist waar je aan begon. 7 Nachten per maand, weekenden om en om werken en onregelmatige diensten. Daar deden we dus niet moeilijk over.
Nu ben je HBO opgeleid. Wil je je ontwikkelen. Kijken waar het gras groener is. Met de handen aan het bed is slechts het opstapje naar beter. Men wil niet meer een hele carrière nachten, avonden en weekenden doen met deze opleiding. De mentaliteit zou anders moeten. Misschien helpt een hoger salaris? Vast wel. Ik word het nu langzamerhand een beetje zat. Al die jonge meiden die het veel te hoog in de bol hebben. We hebben gewoon handen aan het bed nodig.’
Een integrale visie op aantrekkelijk werkgeverschap is essentieel voor een succesvolle medewerkersstrategie. Dan moet je wel weten wat je medewerkers willen.
Ga praten. Ga luisteren. Stap in zijn of haar schoenen. Wat is voor hem of haar zoal belangrijk?
- Hoe snel word ik ingewerkt zodat ik zelfstandig mijn werk kan doen?
- Hoe goed voel ik me ondersteund?
- Hoe vlot krijg ik alles aangereikt om mijn werk zo goed mogelijk te kunnen doen?
- Hoe begeleid je mij tijdens mijn loopbaan?
- Welke kansen krijg ik om te leren en te ontwikkelen?
- Ervaar ik ondersteuning in de uitdagingen die ik thuis heb? (schoolgaande kinderen, mantelzorg)
- Wat als ik iets fout doe, ben jij er dan om me te helpen?
- Heb ik elk kwartaal een gesprek met mijn leidinggevende over mijn loopbaan en ontwikkeling?
- Kan ik trainingen en projecten doen die passen bij mijn talenten?
- Werk ik in een prettig team?
- Kan ik informatie gemakkelijk opzoeken en vinden? Ook op mijn mobiel?
- Staat de informatie die ik nodig heb, geschreven in een taal die ik begrijp?
Met de employee experience methodiek worden alle verbeterpunten binnen de huidige medewerkersreis in kaart gebracht. Vervolgens gaan jullie samen aan de slag om goede – en realistische – oplossingen te vinden.
Wil je meer weten? Plan dan een adviesgesprek.