De afgelopen week hadden we thuis een schoorsteenbrand. Ik verzeker je: leuk is anders. Maar ook: intens dankbaar want het is goed afgelopen.
Binnen 5 minuten stonden we met z’n allen buiten te kijken hoe de brandweer professioneel en vastberaden ons huis in bezit nam.
Die seconden waarin je tot in je tenen beseft dat het misschien wel eens heel erg mis kan gaan. Tegelijkertijd moet je handelen. Doen. Dóór.
Het leverde me een aantal inzichten op.
Als gezin moesten we binnen luttele seconden als een heus team samenwerken. Misschien weten jullie het nog uit een vorig artikel van mij; we hebben 4 pubers. Met die categorie mensheid is samenwerken best een uitdaging. Ik zag tijdens onze calamiteit een aantal rollen voorbij komen die ik als leidinggevende ook met regelmaat zie.
De aanpakker was nadrukkelijk aanwezig. Onze oudste belde 112, keek tijdens het bellen nog een keer naar de schoorsteen en maande de brandweer om NU METEEN te komen. Ik wist niet dat de brandweer zo snel ter plaatse kon zijn.
Dat in tegenstelling tot de drama-queen. Eén van de grootste nachtmerries van onze dochter is brand en die leek bewaarheid te worden. Ze was dan ook vooral overstuur. Gelukkig kwam de buurvrouw al snel aangerend en nam haar onder de hoede.
De reddende engel was er ook. Onze tweede maakte zich druk om de beesten. Hij bracht de hond in veiligheid en ging vervolgens op zoek naar de 3 katten. Al het andere kon hem gestolen worden.
Dan onze junior, de rebel. In het dagelijkse leven heeft hij een dingetje met autoriteit. Dat bleek in tijden van crisis niet anders. Hij was bezig zijn computer in veiligheid te brengen want ja, daar staat Fifa op. En een leven zonder Fifa is geen leven.
Wat ik ook heb gezien, is dat mijn betere helft en ik een goed geolied team vormen. We hadden weinig woorden nodig om te begrijpen wat de ander bedoelde en we hadden ieder een eigen rol en taak. Ons doel was duidelijk (wegwezen hier!) waardoor we de anderen en elkaar opdrachten konden geven waar geen enkel misverstand over kon ontstaan.
In mijn werk – maar het zal bij jou niet anders zijn – zie ik ze ook. Bijvoorbeeld die reddende engel die altijd voor iedereen klaar staat. Het lijkt zo onbaatzuchtig maar vaak zie je na een tijdje het addertje onder het gras. En zit je als collega opeens in een slachtofferrol waar je nooit om hebt gevraagd. Of die drama-queen of king op je werk. Altijd is een doos met tissues binnen handbereik nodig. Want ja, ze kunnen als de beste voor onrust in het team zorgen. De rebel heeft maling aan regels en koestert zijn stoere Harley Davidson imago. Als leidinggevende heb je er vaak een hele kluif aan om ze in het gareel te houden. Het liefst heb je een hele club met aanpakkers in je team want ja, die weten van wanten en zorgen er voor dat het werk op tijd klaar is.
Eenmaal buiten, zagen we maar liefst 4 fotografen rondlopen. We wonen in een gehucht van niks. Het ging om een schoorsteenbrand. Hoeveel nepnieuws kan een mens verwerken zou je zeggen?
Toen de brand meester was en wij weer in huis mochten, zaten we als gezin om de keukentafel. We hebben de gebeurtenis geëvalueerd. Reflectie is immers belangrijk om als team te kunnen groeien. We kwamen tot de conclusie dat we aan de basisvoorwaarden hadden voldaan (jaarlijks de schoorsteenveger, stoken met droog hout) maar dat een goed vluchtplan ontbrak. Dus maakt onze oudste – want ja, de aanpakker hè – inmiddels hiervoor de opzet.
Gerry de Valk