Hoe kun je jong talent binden en boeien tussen alle Netflix-series door?

Geschreven door: Gerry de Valk
Gepubliceerd op: 30 sep 2019

Ik was met het team van onze dochter (bijna 18) onderweg naar een korfbalwedstrijd. Eén van de meiden bekijkt op haar mobiel de Netflix-serie 13 Reasons Why. De andere meiden vinden dit doodnormaal.

Zondagochtend. Onze jongste (16) moet om 11 uur aan het werk bij de Toekan en zit te ontbijten. Terwijl hij een lading voedsel naar binnen werkt, kijkt hij La Casa de Papel.

Zelf kom ik nog uit de tijd van Stuif-es-in op zaterdagmiddag, Swiebertje op woensdagmiddag, overdag testbeeld en om 20.00 uur absolute stilte in de huiskamer vanwege het journaal.

Ik denk dat ik oud word.

Toen onze kinderen nog jong waren, vonden we het onverantwoord om ze voordat ze naar school gingen voor de televisie te zetten. Dat mocht alleen op zondagochtend. Nu had dat laatste vooral te maken met eigenbelang. Principes schoven we als ouders met hetzelfde gemak aan de kant omdat we graag op zondag een beetje wilden uitslapen.

Inmiddels binge-watchen die jonge gasten op ieder moment van de dag.

Hoe kom je als werkgever aan bijbaners, young potentials, starters, trainers, of hoe ze ook worden genoemd?

Het maakte dat ik me afvroeg op welke manier je jong talent kunt verleiden op de arbeidsmarkt. Hoe kun je ze binden en boeien tussen alle Netflix-series door?

Hoe kom je als werkgever aan bijbaners, young potentials, starters, trainees of hoe ze maar worden genoemd?

Want ook over solliciteren denken ze anders.

Diezelfde dochter van de korfbalwedstrijd mocht afgelopen week voor het eerst stage lopen. Vooraf moest ze bellen om het één en ander af te spreken. Dat bellen is al een dingetje. Want hoewel ze de hele dag met een mobiel rondsjouwen, bellen doen ze bij voorkeur niet.

Liever had ze een whatsappje gestuurd. En toen ze belde, kreeg ze iemand aan de lijn die van niets wist. Ze moest de volgende dag nog maar een keer terugbellen. Vond ze niet leuk.

Zij doet de PABO, een opleiding waarmee de kans op een baan gegarandeerd is.

Dat is in de zorg niet anders. Ik las dat de vacaturedruk in de zorgsector op dit moment 4:1 is. Dat betekent dat iedere verpleegkundige of verzorgende die (latent) op zoek is naar een baan, keuze heeft uit vier vacatures.

In de zorg is de vacaturedruk op dit moment 4:1. Iedere verpleegkundige of verzorgende die (latent) op zoek is naar een baan, heeft keuze uit vier vacatures.

En dat betekent dus dat je goed na moet denken over het sollicitatieproces. Ik geef je graag drie vragen mee om over na te denken als jullie organisatie op zoek is naar personeel:

●      Weet je welke unieke positie jouw organisatie inneemt? Wat doen jullie anders dan andere vergelijkbare organisaties die ongetwijfeld dezelfde soort vacatures hebben? Wat maakt dat die jonge starter uitgerekend voor jouw organisatie gaat kiezen?

●      Solliciteer eens bij je eigen organisatie. Al is het maar in gedachten. Hoe verloopt het sollicitatietraject? Houd je rekening met de generatie die je voor je hebt? Kun je trots zijn op het traject? Een goede eerste indruk maak je tenslotte maar één keer.

●      Ze mogen dan wel series bingen, jongeren hechten veel waarde aan eerlijkheid, authenticiteit en transparantie. Hoe is dat bij jouw organisatie, kloppen de verwachtingen die tijdens de sollicitatie worden gewekt ook met de werkelijkheid?

Gelukkig was de eerste stagedag voor dochterlief een positieve ervaring. Ze werd hartelijk welkom geheten, kreeg een maatje toegewezen en er waren alleen maar leuke kinderen in groep 1 en 2.

Dat laatste zal ik over een maand nog een keer checken.

Vriendelijke groet,

Gerry de Valk