Een interessante gedachtegang.

Ik luisterde naar een podcast waarin Dr. Tomas Chamorri – Premuzic werd bevraagd.

Wie??

Maakt niet uit, ik had ook nog nooit van hem gehoord.

Chamorri – Premuzic is professor bedrijfspsychologie aan de universiteit van Londen en een autoriteit op het gebied van psychologische profilering en talentmanagement. Schrijver van onder andere het boek Why do so many incompetent men become leaders? (and how to fix it).

Hij is dus niet zomaar een willekeurig iemand zal ik maar zeggen.

De vergelijking die hij in zijn podcast maakte was interessant.

Je ziet het vaak bij vitaliteitsprogramma’s binnen bedrijven.

Wie zijn er het meest fanatiek? De medewerkers die al veel aan sport doen en die al bewust bezig zijn met een gezonde leefstijl.

Hetzelfde geldt volgens Dr. Tomas voor leiderschapsprogramma’s.

Wie heeft er het meeste baat bij?

Degenen die zo’n leiderschapsprogramma het minste nodig heeft.

De leidinggevenden die van zichzelf al dienstbaar, nieuwsgierig, zelfbewust en coachbaar zijn, leren het meeste en worden nog beter. Wat op zich fijn is natuurlijk.

Degenen die zich niks aantrekken van feedback en zich als een hork gedragen, zijn amper coachbaar. En worden dus ook niet een betere leidinggevende.

Iedereen kent wel zo’n leidinggevende.

En je kunt nieuwe medewerkers aannemen, maar als ze moeten werken bij die hork dan is het afbreukrisico enorm. En het gekke is, vaak weet iedereen dat de leidinggevende niet best is en toch wordt er niks aan gedaan.

Het mag duidelijk zijn.

Ga je in de organisatie aan de slag met employee experience, vergeet dan het leiderschap niet. Dat is nogal bepalend voor de werkbeleving van medewerkers.

Je kan prachtige employee journeys ontwerpen en allerlei extra’s bieden, maar het gevoel dat een medewerker iedere dag heeft als hij of zij op het werk is, weegt het zwaarst. En daarin speelt de leider een belangrijke rol.

Mijn pleidooi voor vandaag: werken aan een betere medewerkersbeleving gaat niet zonder aandacht te hebben voor de kwaliteit van het leiderschap in je organisatie. En dan niet per se van de goeien. Want die zijn al goed. Wel over het verbeteren van de horken. Als je daar tenminste nog brood in ziet.

En als je daar over nadenkt, hoeveel horken kun je in jouw organisatie aanwijzen? Is er werk aan de winkel?