Onze oudste is over een jaar klaar om als politieagent aan de slag te gaan.

Onze tweede volgt de opleiding illustrator/game-designer.

Onze derde wordt juf op de basisschool.

Onze jongste gaat een half jaar werken bij het animatieteam van een vakantiepark in Griekenland.

Vier aanstormende talenten voor een potentiële beroepsbevolking waarvan de omvang vanaf 2025 steeds verder gaat afnemen.

Terwijl de vergrijzing alleen maar toeneemt.

In 2020 waren er 1,5 miljoen 75-plussers.

In 2050 zijn er 3 miljoen 75-plussers (waaronder ik zelf… )

De totale bevolking groeit tussen 2020 en 2050 met 1,5 miljoen mensen. Da’s simpelweg te weinig. Vanaf 2025 hebben we structureel te weinig mensen. 

Die kinderen van ons zien zich echt niet levenslang hetzelfde werk doen. Die paai je niet met een gouden horloge aan het eind van de rit.

Pensioen zal voor deze generatie sowieso een heel andere betekenis krijgen omdat 40 jaar werken opschuift naar zo’n 50 of 55 jaar werken.

Je gaat je niet het schompes werken om op je 75e nog even lekker van je oude dag te genieten.

Dus wil je tijdens je loopbaan soms kunnen werken, maar soms ook even niet. Omdat je die mooie reis wilt maken of omdat er kinderen komen. Omdat je wilt mantelzorgen of een studie wilt doen.

Volgens Adjiedj Bakas gaan we ‘hosselen’ als het gaat om werk. We gaan bijvoorbeeld 2 dagen werken als ZZP’er en dat combineren met een dag klussen en een dag vrijwilligerswerk.

Ook zegt Bakas dat er fors bezuinigd gaat worden op de zorg waardoor er wel nieuwe innovaties bedacht moeten worden. Zoals bijvoorbeeld de chirurg die straks vanuit huis de robot bedient die de operatie uitvoert.

Ik vind het fascinerend om na te denken over deze toekomstscenario’s. Wat betekenen deze ontwikkelingen voor een organisatie? Hoe speel je hierop in? Wanneer ben je te vroeg en wanneer ben je te laat?

Het is zomaar 2025.

Die tekorten aan personeel ervaren we nu al. Maar dan nog meer.

Welke scenario’s heb jij klaarliggen?

Hartelijke groet, Gerry de Valk