Vorige week is onze jongste geslaagd voor zijn rijbewijs.

Als moeder denk je dan: ‘weer eentje die op allerlei onverhoedse momenten er met mijn auto vandoor is.’

Grapje. Tuurlijk denk ik niet zulke dingen.

Als moeder denk je dan: ‘sjonge, volgens mij was het pas gisteren dat hij zijn speelgoedautootjes door de kamer smeet.’

Hij is een klasbak hoor, die jongste. Gewoon in één keer geslaagd, midden in zijn vwo-examens.

Dat was bij mij wel anders.

5 (lees v-i-j-f) keer heb ik erover gedaan. Wat een worsteling dat rijbewijs.

Waarom ik de eerste keer gezakt ben? Geen idee meer. Volgens mij had ik een ingreep. Maar waarvoor?

Ik weet wel dat ik de tweede keer op een spoorwegovergang stil bleef staan. Werd niet gewaardeerd.

Ook ging het een keer regenen terwijl we net op snelweg reden. En ik had werkelijk waar geen idee hoe ik de ruitenwissers aan de praat moest krijgen. Ik zoeken. Ondertussen stuurde ik zo richting vluchtstrook. Wéér gezakt.

Kortom, dat rij-examen was geen boost voor mijn zelfvertrouwen.

In mijn hoofd was ik inmiddels bezig met het aanvragen van een staatsexamen. Dat stond ongeveer gelijk aan de rijstijl van Oom Geert. Die kon echt niet rijden. Scheurde door tot 40 kilometer in de eerste versnelling. Iedereen vroeg zich af hoe die man toch ooit zijn rijbewijs had gehaald.

Gelukkig slaagde ik de vijfde keer wel dus dat staatsexamen was niet nodig.

Maar ik was ondertussen wel zover dat ik niemand meer vertelde dat ik moest afrijden. Stel dat het weer mislukte?

Inmiddels ben ik vele, vele kilometers verder en heb ik de illusie dat ik een goeie chauffeur ben.

Als je in je organisatie aan de slag gaat met Employee Experience, dan kun je dat vergelijken met leren autorijden.

Je begint met een klein stukje rijden op een weggetje ergens achteraf en zonder verkeer.

Dan denk je: ‘dit leer ik nooit. Sturen, schakelen, koppeling, remmen, alles komt tegelijk. Ik geef het op.’

Tot je uiteindelijk het rijbewijs haalt. Waarna je pas echt leert autorijden.

In veel organisaties heerst de gedachte dat als die werken-bij site en dat onboarding programma maar staat, dan gaat het allemaal als vanzelf met die blije medewerkers.

Het tegendeel is waar. Employee Experience Management betekent iedere keer consistent al je HR-processen tegen het licht houden, tweaken en optimaliseren.

Eerst leer je sturen, dan sturen en remmen om vervolgens te leren sturen, remmen en schakelen.

Je kunt ook gaan voor een zelfsturende Tesla. Bijvoorbeeld door de duurste en meest glanzende HR-tools aan te schaffen. Maar je bent niet de eerste organisatie waar zulke initiatieven in de sloot belanden. Omdat leren rijden gaat over in kleine stapjes en consistent steeds beter worden.

Wanneer ga jij die eerste stapjes over Employee Experience zetten?
Of ben je al gestart, goed zo. Blijf dan vooral tweaken en optimaliseren.
Heb je hulp of advies nodig? Je weet me te vinden, toch?!