Misschien ken je ze wel. De tekeningen van Peter van Straten die gaan over het leed dat werk heet. Op één van die tekeningen staat een wat corpulente man troosteloos uit het raam van zijn kantoor naar beneden te kijken. Hij vraagt aan zijn secretaresse (de rolverdeling bij Van Straten staat nooit ter discussie): “Wat denkt u…zouden die mensen daar nou veel gelukkiger zijn dan ik?”

Ik moet zeggen, ik heb wel eens een functie gehad waarvan ik dacht: ik geloof niet dat ik hier echt vrolijker van word. Bij het uitzendbureau waar ik ooit werkte had ik een soort staffunctie als accountmanager voor de grote accounts. Ik moest onderhandelen met klanten die vanwege hun volume marges konden bedingen waar vervolgens geen van de uitzendvestigingen voor wilde leveren. En ik had geen lijnbevoegdheid dus kon alleen maar vriendelijk vragen om toch alsjeblieft te leveren.

Volgens mij heb ik destijds regelmatig verlangend uit het raam gekeken. Ik voelde weinig betrokkenheid of bevlogenheid bij wat ik aan het doen was en begreep dat ik meer op mijn plek zou zijn in een functie in de lijn. Het werd tijd om iets anders te gaan doen.

Hoe zit dit bij jou?

Voel jij je betrokken bij het werk dat je momenteel doet? Doe je waar je goed in bent en waar je energie van krijgt? Zijn collega’s blij om je te zien, waarderen ze jouw inbreng?

Het wordt vervelend als je een leidinggevende hebt of bent die zich niet meer echt betrokken voelt. Vaak merk je dat in een team, want dat gebrek aan betrokkenheid verspreidt zich als een soort virus. Het ziekteverzuim stijgt, er zijn voortdurend afscheidsborrels omdat fijne collega’s vertrekken.

Als je nadenkt over het werk dat je nu doet maar dan één of twee jaar verder, welk beeld zie je dan? Geeft het energie en kun je niet wachten tot het zover is of loop je alleen al bij de gedachte helemaal leeg? Wat vertelt het antwoord op deze vraag jou?

Al tijdens mijn opleiding tot school- en beroepskeuzeadviseur (zo’n 100 jaar geleden) heb ik een aantal dingen geleerd over het maken van keuzes. Door ervaring weet ik nu ook dat er heel veel redenen zijn om geen keuzes te maken. Je weet het wel, maar je doet het niet. Je verzint het ene na het andere excuus terwijl je tijdens het bedenken al weet dat het onzin is. Ondertussen verandert er niets. We doen een plas en alles blijft zoals het was.

Mijn advies? Als wat je doet niet meer bevalt, ga dan. Je bent geen boom.

Ga dan doen. Onderneem. Ga ontdekken. Zet een eerste stap. Als ik zeg “ga dan. Je bent geen boom” hoef je van mij niet direct ontslag te nemen of rigoureuze stappen te zetten. Niet je hele werkzame leven hoeft in één keer compleet over de kop. Maar ga wel iets doen. Praat met anderen, laat je adviseren, onderzoek. Zo ontdek je dat er na die eerste stap een volgende stap komt. Je gaat zien wat er nog meer mogelijk is en wat je nog meer kunt. Die ontdekkingstocht gaat niet altijd over rozen. Maar ook daarna komt er ongetwijfeld een volgende stap met nieuwe inzichten.

Hartelijke groet,
Gerry de Valk

Wil je weten wat je talenten – onbenut en benut – zijn en wil jij jezelf uitdagen om naar jezelf te kijken? Misschien is de ACT®-meting met coaching dan iets voor jou. Met deze meting ontdek je jouw talenten en je ontwikkelpotentieel. Het levert je een helder en overzichtelijk rapport op en ik begeleid je bij het ontdekken van jouw talenten en drijfveren. Meer weten? Kijk dan hier.